Este blog se ha caracterizado por las noticias curiosas, interesantes e importantes que, con toda mi buena intención, intento ofreceros a todos vosotros.
Algunos de mis posts han sido un poco más críticos con temas que, seguramente, muchos no estaréis a favor pero mi intención nunca fue la de ofender a nadie, aunque con esta entrada puede ser que lo haga.

El tema que quiero tratar hoy es algo que aunque a la propia prensa le parezca anecdótico a mí me ha llevado a una reflexión profunda de la sociedad en la que vivimos. El pasado 6 de julio se presentó a Cristiano Ronaldo, nuevo jugador del Real Madrid, en el ya famoso estadio Santiago Bernabeu. Hasta aquí todo normal.
El crack portugués, como si de un mesías se tratase, congregó a más de 80,000 personas dentro del recinto y otras muchas fuera de él. Una cantidad considerable de fans esperaron durante toda la mañana unas 10 horas para ver a su ídolo futbolístico en "primera fila".
La presentación comenzó con el presidente del Real Madrid emitiendo las típicas palabras de apoyo al jugador y dándole la bienvenida al club. Acto seguido era el propio Cristiano Ronaldo el que hablaba, con las ya repetidas palabras de agradecimiento al club y la afición. Algo que alegra al público pero que está vacío de contenido. Un par de minutos después, dió un par de toques con el balón y se marchó a la rueda de prensa.
Todo esto sucedió en aproximadamente 8 minutos y España se colapsó. La mayoría las radios y televisiones españolas emitieron el momento como si de algo épico acabase de suceder. No había escapatoria.

Actualmente estamos viviendo una etapa de retroceso económico que está provocando miles y miles de despidos diarios.
Dejando de un lado la anonadante cantidad de dinero pagada por el club para fichar al jugador, lo que a mí más me preocupa es que en este país sea tan complicado salir a la calle a manifestarse por un salario justo y por el control de los despidos irracionales pero que para ver a un maldito jugador dar 3 toques a un balon y balbucear 2 palabras se amontonen miles de personas. ¿Es más relevante un personaje como Cristiano Ronaldo que la grave situación que estamos viviendo?, ¿por qué nos cuesta tanto salir a la calle para defender nuestro derechos y tan poco para ir a ver la presentación de alguien irrelevante?, ¿es este hecho algo puntual, o de verdad nuestra sociedad se encuentra tan ciega e hipnotizada ante el fútbol?, ¿por qué un evento tan irrelevante se emite en radios y televisiones como si fuera la noticia del siglo XXI?

No lo entiendo.

3 comentarios:

RR dijo...

Ya lo decían los romanos: Al pueblo dale pan y circo.

Isra de Malo Será dijo...

Cada vez teño máis claro que o fútbol é un elemento que emprega a burocracia para ter ó povo entretido e non se lamente pola súa maldita vida e a xestión do seu governo. E o pior de todo non é isto: o pior de todo é que o fútbol, como a prensa rosa, son elementos necesarios na nosa sociedade por iso mesmo. É triste, pero o fútbol fai feliz a moita xente, e vai ti a saber que ocorrería de non existir o balompé. Pero penso coma ti, ¿como é posibel que para presentar a un tipo se xunten 80.000 persoas e que ninguén se manifeste pola actual situación económica, polo cambio climático ou polas desigualdades latentes no mundo?.

Todos sabemos que o fútbol é un circo, pero unha cousa non quita á outra.

¡Saúdos neno! ¡A seguir dando caña!

Deprisa dijo...

Entiendo que la gente tenga hobbis, que tenga que divertirse y desahogarse, pero semejante despliege por un tema como este en medio de la que está cayendo me lleva los demonios. Que le voy a hacer, pero creo que hay temas más importantes :(